στο κέντρο - η ονομασία της ονομαστικής αξίας του κέρματος: "10 RUBLES", μέσα στον αριθμό "0" - κρυμμένη, ορατή εναλλάξ όταν αλλάζετε τη γωνία θέασης του αριθμού "10" και την επιγραφή "RUB", στο αριστερά και δεξιά - στυλιζαρισμένες εικόνες κλαδιών δάφνης και βελανιδιάς, αντίστοιχα, κατά μήκος της μπορντούρας στην κορυφή - η επιγραφή: "BANK OF RUSSIA", κάτω - το έτος έκδοσης "2021", στα δεξιά - το σήμα κατατεθέν του νομισματοκοπείου.

μια ανάγλυφη εικόνα ενός θραύσματος του μνημείου στους κατοίκους του Ομσκ - εργαζόμενοι στο σπίτι. κατά μήκος της άκρης - επιγραφές, πάνω: "OMSK", κάτω, στην κορδέλα: "CITIES OF LABOR VALUE".

6 τμήματα των 5 υφάλων και 6 τμήματα των 7 υφάλων που εναλλάσσονται με 12 λεία τμήματα.

Στο Omsk απονεμήθηκε ο τιμητικός τίτλος της Ρωσικής Ομοσπονδίας "City of Labor Valor" για τη σημαντική συμβολή των κατοίκων της πόλης στην επίτευξη της Νίκης στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο του 1941-1945, διασφαλίζοντας την αδιάλειπτη παραγωγή στρατιωτικών και πολιτικών προϊόντων σε βιομηχανικές επιχειρήσεις. τον τεράστιο εργασιακό ηρωισμό και την αφοσίωση που επιδεικνύεται σε αυτή τη διαδικασία. Ο Μεγάλος Πατριωτικός Πόλεμος του 1941-1945 ήταν μια δύσκολη δοκιμασία για τους κατοίκους του Ομσκ. Όλο το βάρος της υποδοχής περίπου 200 εκκενωμένων βιομηχανικών επιχειρήσεων, 60 νοσοκομείων, δεκάδων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, θεάτρων, μουσείων και εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων έπεσε στους ώμους του πληθυσμού. Χρειάστηκε να παρασχεθούν στους ανθρώπους στέγαση, τροφή, καυσόξυλα, μεταστεγασμένες εγκαταστάσεις - εγκαταστάσεις, οικοδομικά υλικά, ρεύμα. Ορισμένες εγκαταστάσεις ιατρικών και εκπαιδευτικών ιδρυμάτων έχουν μεταφερθεί στη βιομηχανία. εκεί οργανώθηκαν και νοσοκομεία. Η πατριωτική έξαρση των κατοίκων του Ομσκ βρήκε την έκφρασή της στην αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας σε εργοστάσια και εργοστάσια, στην υπερεκπλήρωση των προγραμμάτων παραγωγής. Ένα από τα συνθήματα εκείνης της εποχής έγραφε: «Κάθε εργάτης στα μετόπισθεν είναι βοηθός του Κόκκινου Στρατού». Το έργο συνεχίστηκε στις πιο δύσκολες, απάνθρωπες συνθήκες. Δεδομένου ότι δεν υπήρχαν έτοιμα κτίρια εργοστασίων, τα μηχανήματα βρίσκονταν στο ύπαιθρο. Οι άνθρωποι, παρά τον σφοδρό παγετό της Σιβηρίας, στέκονταν ολόκληρες μέρες στις μηχανές, παράγοντας στρατιωτικά προϊόντα. Κατέκτησαν πολλές ειδικότητες εργασίας ταυτόχρονα για να μπορέσουν να αντικαταστήσουν τους εργάτες που είχαν πάει στο μέτωπο. Τα πρότυπα παραγωγής τηρήθηκαν κατά 200-500%

Καλλιτέχνης: A.A. Τυρί. Γλύπτης: Α.Ν. Μπεσόνοφ.