на люстраным поле дыска - рэльефная выява Дзяржаўнага герба Расійскай Федэрацыі, над ім ўздоўж канта - надпіс паўкругам: «РАСІЙСКАЯ ФЕДЭРАЦЫЯ», апраўленая з абодвух бакоў здвоенымі ромбамі, унізе пад гербам: злева - абазначэння каштоўнага металу і пробы сплаву, справа - утрыманне хімічна чыстага металу і таварны знак манетнага двара, унізе ў цэнтры ў тры радкі - надпіс: «БАНК РАСІІ», намінал манеты: "3 РУБЛЯ», год выпуску: «2020 г.".

на люстраным поле дыска - герб Удмуртыі, выявы галоўнага корпуса Іжэўскага зброевага завода, манумента «Дружба народаў» і Міхась-Архангельскага кафедральнага сабора, рэльефны малюнак маладой пары ў традыцыйных Удмурцкай касцюмах, якая стаіць на беразе ракі; маюцца надпісы, уверсе ўздоўж канта: «Удмурцкай Рэспублікі», унізе справа ў два радкі: «100 ГАДОЎ»

300 рыфленых

Найбольш старажытныя археалагічныя помнікі сведчаць пра засяленне тэрыторыі Удмуртыі ў зпоху мезаліту (8-5 тыс. Да н.э.). У наступныя археалагічныя эпохі ў заходнім Прыўралья адбываліся працэсы дыферэнцыяцыі старажытнага фіна-вугорскага насельніцтва. У раннім жалезным веку (VIII-III стст. Да н.э.) у Прыкам'е склалася ананьинская культурна-гістарычная супольнасць, якая належыць продкам пермскіх народаў - Удмуртыі і комі. Значнае ўздзеянне на старажытных Удмуртыі аказала ўключэнне іх у Х стагоддзі ў склад першага дзяржаўнага ўтварэння ў Ніжнім Прыкам'е - Волжскай Булгарыі. З XIII стагоддзя паўднёвыя ўдмурты знаходзіліся пад уплывам Залатой Арды, а затым - Казанскага ханства. Найбуйнейшым рамесным, культавым і адміністрацыйным цэнтрам якія захоўвалі самастойнасць паўночных Удмуртыі ў эпоху сярэднявечча было гарадзішча Иднакар. Першыя рускія паселішчы з'явіліся на рацэ Вятцы ў ХII-ХIII стагоддзях. Поўнач Удмуртыі стаў часткай фарміруецца Рускай дзяржавы. Да 1557 году пасля ўзяцця Іванам Грозным Казані завяршыўся працэс далучэння Удмуртыі да Рускай дзяржавы. У 1920 годзе была ўтворана Удмурцкая аўтаномная вобласць, ператвораная ў 1934 годзе ў Удмурцкай АССР і пераназваная ў Удмурцкай Рэспубліку ў 1991 годзе. Дзякуючы свайму выгаднаму геапалітычнаму становішчу ў XX стагоддзі Удмуртыя ператварылася ў буйны цэнтр ваенна-прамысловага комплексу СССР і Расіі. Нацыянальна-дзяржаўны лад і абаронная накіраванасць прамысловасці рэгіёну і сёння шмат у чым вызначаюць гістарычнае, сацыяльна-эканамічнае і культурнае своеасаблівасць Удмурцкай Рэспублікі.

Мастакі: А.У. Крамской (аверс), А.В. Гнидин (рэверс). Скульптары: А.А. Далгаполава (аверс), А.В. Гнидин (рэверс). Чаканка: Санкт-Пецярбургскі манетны двор (СПМД). Афармленне гурта: 300 рыфленыя.