на люстраным поле дыска - рэльефная выява Дзяржаўнага герба Расійскай Федэрацыі, над ім ўздоўж канта - надпіс паўкругам: «РАСІЙСКАЯ ФЕДЭРАЦЫЯ», апраўленая з абодвух бакоў здвоенымі ромбамі, унізе пад гербам: злева - абазначэння каштоўнага металу і пробы сплаву, справа - утрыманне хімічна чыстага металу і таварны знак манетнага двара, унізе ў цэнтры ў тры радкі - надпіс: «БАНК РАСІІ», намінал манеты: "3 РУБЛЯ», год выпуску: «2020 г.".

на люстраным поле дыска - рэльефныя выявы мантажніка, плаціны гідраэлектрастанцыі, апор ліній электраперадач на фоне выгляду горада з асветленымі вокнамі; унізе - надпісы: «ПЛАН ГОЭЛРО» і «100 ГАДОЎ».

300 рыфленых

ГОЭЛРО (Дзяржаўная камісія па электрыфікацыі Расіі) - орган, створаны 21 лютага 1920 года для распрацоўкі праекта электрыфікацыі Расіі пасля Кастрычніцкай рэвалюцыі 1917 года. Абрэвіятура часта расшыфроўваецца таксама як Дзяржаўны план электрыфікацыі Расіі, то ёсць прадукт камісіі ГОЭЛРО, які стаў першым перспектыўным планам развіцця эканомікі, прынятым і рэалізаваных у Расіі пасля рэвалюцыі. Па меры росту энергостроительства ў Расіі адмыслоўцы ўсё больш пераконваліся ў тым, што краіне патрэбная адзіная агульнадзяржаўная праграма, якая звязала б развіццё прамысловасці ў рэгіёнах з развіццём энергетычнай базы, а таксама з электрыфікацыяй транспарту і жыллёва-камунальнай гаспадаркі. Пры вырашэнні якая ўзнікла пасля кастрычніка 1917 года праблемы аднаўлення і развіцця гаспадаркі краіны па адзіным дзяржаўным плане У.І. Ленін паставіў на першае месца менавіта электрыфікацыя. У 1920 годзе было прынята рашэнне аб стварэнні Камісіі ГОЭЛРО - Дзяржаўнага плана электрыфікацыі Расіі. Старшынёй Камісіі стаў Г.М. Кржыжаноўскага, вучоны-энергетык, аўтар працы «Задачы электрыфікацыі прамысловасці». У сьнежні 1920 году план быў распрацаваны і зацверджаны на пашыраным пасяджэнні Камісіі ГОЭЛРО. План уяўляў сабой адзіную праграму адраджэння і развіцця краіны і яе канкрэтных галін - перш за ўсё цяжкай індустрыі, а галоўным сродкам меркаваў максімальна магчымы ўздым прадукцыйнасці працы. Асабліва падкрэслівалася ў гэтай праграме перспектыўная ролю электрыфікацыі ў развіцці прамысловасці, будаўніцтва, транспарту і сельскай гаспадаркі. Дырэктыўна прапаноўвалася выкарыстоўваць галоўным чынам мясцовае паліва, у тым ліку малакаштоўныя вуглі, торф, сланцы, газ і драўніну. Так званая праграма «А» плана ГОЭЛРО, прадугледжвала аднаўленне разбуранага энергетычнага гаспадаркі краіны, апынулася выкананай ўжо ў 1926 годзе. А да 1931 годзе - мінімальнага дзесяцігадовага тэрміну праграмы былі перавыкананы ўсе планавыя паказчыкі па энергостроительству. Да канца пятнаццацігадовага тэрміну - да 1935 году савецкая энергетыка выйшла на ўзровень сусветных стандартаў і заняла трэцяе - пасля ЗША і Германіі - месца ў свеце. План ГОЭЛРО стаў у Расіі першым дзяржаўным планам і паклаў пачатак ўсёй наступнай сістэме планавання ў СССР, апярэдзіць тэорыю, методыку і праблематыку будучых пяцігадовых планаў.

Мастакі: А.У. Крамской (аверс), А.А. Брынза (рэверс). Скульптары: А.А. Далгаполава (аверс), А.М. Бяссонаў (рэверс).