Rusya Federasyonu'nun Devlet Ambleminin, kant boyunca üstündeki kabartmalı görüntüsü, yarım daire şeklinde bir yazıttır« »RUSYA Federasyonu«, her iki tarafta çift eşkenar dörtgenle çerçevelenmiş, amblemin altında: solda – değerli metalin ve alaşım örneğinin tanımı, sağda – kimyasal olarak saf metal içeriği ve nane markasının ticari markası, altta merkezde üç sıra halinde – yazıt: »RUSYA Bankası«, madalyonun değeri: »2 RUBLE«, üretim yılı: »2023".

SV Rachmaninov'un portresinin ve ışık müdahalesinin etkisiyle dalgalı gökkuşağı çizgilerinin bir bileşimi olan stilize bir arka plan üzerinde bir müzik standının kabartma görüntüleri; sol üstte kabartma yazıtı vardır: »SV RACHMANİNOV", sağda iki satırda - bestecinin hayatının yılları: "1873» ve "1943".

195 oluklu

Sergey Vasilyevich Rachmaninov (1873-1943), tüm dünyada Rus müziğinin sembolü haline gelen bir piyanist ve bestecidir. Moskova Konservatuarı'ndan piyanist ve besteci olarak mezun oldu ve tez çalışması için Büyük bir altın madalya kazandı - tek perdeli opera "Aleko". Genç besteciden sınava giren Çaykovski, operaya «beşle üç artı» notunu verdi ve Bolşoy Tiyatrosu'nda sahneye çıkmasını önerdi. Genç Rachmaninov hızla Moskova halkının favorisi oldu: yetenekli bir piyanist, besteci ve orkestra şefi olarak biliniyordu. Fakat 1897'de müzisyen gerçek bir başarısızlığa uğradı: besteci Alexander Glazunov, Petersburg'daki ilk senfonisini son derece başarısız bir şekilde gerçekleştirdi. İncelemeler yıkıcıydı. Rachmaninov'un yenilikçi makalesi ne eleştirmenler ne de halk tarafından kabul edilmedi. Hayatında ve kariyerinde yeni bir aşama, bestecinin ikinci piyano konserini tamamladığı 1901'de geldi. Deneme, Rachmaninov'a ünlü bir Rus müzisyeninin statüsünü geri getirdi: çok yazdı, yönetti, konserlerle Avrupa, Amerika ve Kanada'ya gitti. Besteci, Bolşoy Tiyatrosu'nda şeflik görevini üstlendi ve burada tüm Rus opera repertuarını birkaç mevsim boyunca yönetti ve Rus Müzik Yayınevi'nin sanat konseyine başkanlık etti. 1917 devriminden kısa bir süre sonra Rachmaninov, Rusya'yı ailesiyle birlikte neredeyse hiç geçim kaynağı olmadan terk etti. Devrim, emperyal Rusya'nın ölümü, temellerin yıkımı onun için gerçek bir trajedi haline geldi. Ancak Rachmaninov ailesine yardım etmek ve borçlarını ödemek zorundaydı, bu yüzden tekrar piyano çalmaya ve konserler vermeye başladı. Piyanist Avrupalı halkı fethetti ve 1918'de Amerika'ya gitti ve burada konserler vermeye devam etti. Eleştirmenler ve dinleyiciler onu çağın en büyük piyanistlerinden ve şeflerinden biri olarak kabul ettiler. Rachmaninlerin göçünün ilk 10 yılının neredeyse tamamı yazamadı. İlk eserler - Dördüncü konser ve Rus şarkıları - sadece 1926-1927 yıllarında yarattı. Hayatının son yıllarında Rachmaninov, müzik araştırmacılarının en iyi eserlerinden biri olarak gördükleri «Senfonik Dansları» yarattı.

Sanatçılar: EV Kramskaya (ön, ters), AV Baklanov, Rusya'nın halk sanatçısı (ters). Heykeltıraş: AA Dolgopolova (ön, ters).